വീട്ടിലെ സന്ധ്യാ ദീപം തെളിയിക്കാന്‍
നിയോഗിക്കപ്പെട്ട നാല് വയസ്സുകാരന്റെ
കണ്ണുകളും ചുവടുകളും സൂക്ഷ്മതയുടെ
അപാരമായ സാധ്യതകളെ പഠിപ്പിച്ചു തരുന്നു...
അവന്റെ ഓരോ ചുവടുകളിലും
എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും ഇളകിയെത്താവുന്ന
കാറ്റിനെ കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കകളുണ്ട്...
കണ്ണില്‍ നിറയെ കയ്യിലെ നിലവിളക്കിലെ ദീപനാളത്തോട്
തോന്നുന്ന അടുപ്പവും ഭക്തിയും ഉണ്ട്....
അവ കെടാതെ സൂക്ഷിക്കുവാന്‍ അവന്‍
തന്റെ സര്‍വ്വവുമായ പുഞ്ചിരിയെ പോലും
മാറ്റി വച്ച് ഗൗരവത്തോടെ നീങ്ങുന്നു....
നീ ഒരു ദീപനാളമായിരുന്നു....ഞാന്‍ നാല് വയസ്സുകാരനായ
ഒരു ബാലനും...പിഴച്ചത് എന്റെ ചുവടുകളിലെ സൂക്ഷ്മതയാവും...
തീര്‍ച്ചയായും കണ്ണിലെ പ്രണയമല്ല....
